ALLAH RAZI OLSUN!

Dün belki de kalan altı maçın anlam taşıması için son şansımızdı.Ya kazanacaktık
ya da dipte yalnız kalacaktık.Yeni hocamız ve yeni ümitlerle ama eski
tüfeklerle sahaya çıktık.

İstekli olduğumuz çok açık belliydi.Nitekim bu sezon evimizde ilk defa bu
kadar erken öne geçtik.Eleştiri hedeflerinin hiç sapmadan arayıp bulduğu ve
belki de her maçın ardından bütün suçların ona yüklendiği Oktay attığı golle
bizi sevindirdi.Taklasını da ilk kez bu kadar rahat attı.

Golden sonra bir süre geri çekildik ama rakip etkili olamadı.Timuçin hocanın belki
de tek hatası Ayhan'sız çıkmaktı.O hatadan da erken döndü ve 33.dakikada Murat
Erdoğan ile değiştirdi.Bu dakikadan sonra biz oyunu rakip alana yığdık.

Ayhan'ın altı pasa kestiği topu Ramazan kafa ile auta yolladı.Bir kaç atakla
beraber ilk yarı bitti.

İkinci devre yine çok etkili olduk.55.Dakikada Oktay yerini Oğuzhan'a bıraktı ve
çok etkili olmaya başladık.Üst üste ataklar bir türlü gol olarak son bulmadı.Ramazan
yine altı pastan bu kez ayakla dışarı atarken yanımda bir arkadaş belki de başka
meziyetleri vardır adamın hep ayağıyla kafasına top atıyorlar o napsın diyordu.
Haklıydı.Bir forvette olması gereken herşey Ramazan'da yoktu.

Maçı eski futbolcumuz Aydın Taşkın ile beraber izlerken oda bazen Ramazan'ın
koşu yoluna atılan toplarda ah bana gelse diye söyleniyordu...Tabi bizde...

Hadi Ramazan'a alışkınız da Turgay'da gol kaçırınca kader yavaş yavaş bize üzüntüyü
getiriyordu.Maç boyunca puanı değil az farklı mağlubiyeti bile haketmeyen Aydınspor
87.'de frikiği kazanınca içimiz cızz etti.Daha önce ki Nilüfer, Burdur ve Side
maçları gözümüzün önünden geçti.Sonunda ofsayt mı diye saatlerce tartışıp
sonucunu değiştiremeyeceğimiz golü yedik.

Maçta en beğendiğim kişi uzun süredir oynayaman Melih Çiçek'ti.Her zaman
savunduğum Melih dün ilk kez bu kadar iyiydi.Rakipten çaldığı topları hep isabetli
kullanarak defansla orta alanı birbirine bağladı.

Hakemlerin de kaderimizle oynadığı hocamızı suçsuz yere attığı maçta(sitede hocamız
suçlu bulunmuş ama bu futbolcuları hırslandırmak için sahanın dibine kadar gelmek
şarttı bence) ümitlerimizi Dumlupınar stadyumunun çimlerine gömdük.Aslında
çimlere gömülen Aydınspor olmalıydı.

Maalesef ümitler tamamen tükendi.Bir mucize hayat kurtarır mı derseniz zor derim.
Ama desteğe devam.Son altı maçımızın tadını avazımız çıktığı kadar bağırarak
çıkaralım.Yan sahada şartlar müsait değil.

Bu durumda emeği geçen başta başkanımız Mustafa Sopakoymaz
sonrasında Murat Özgen daha sonra Oktay ve teknik heyet ile futbolcu
kadrosunda emeği geçen herkese teşekkürler.
Yolları açık olsun...Ne de olsa düşüren onlar düşen biziz...Seneye başka takımları
düşürmeye devam edecek futbolculara da başarılar dileriz...(19-03-2007)
*********
 NOT:Eski sitede 227 kez okundu..